Hlustað á raddir 49 þúsund manns - eða ritstjórann?

Nú hefur spyrst út að ritstjórinn í Hádegismóum, fyrrverandi forsætisráðherrann, seðlabankastjórinn og borgarstjórinn, heldur prívatfundi með báðum leiðtogum ríkisstjórnarinnar, þeim Sigmundi Davíd og Bjarna Ben, sitt í hvoru lagi. Í sjálfu sér ekkert hægt að amast við því hverjum þeir snæða með hádegismat eða sitja með á síðkvöldum við arineld í sumarbústað. Menn kjósa sér sína vini og ráðgjafa.

En maður spyr sig, hvort hlusta leiðtogarnir meira á raddir 49.000 manns - eða ritstjórann önuglynda?

Vonandi gleyma ekki kjörnir leiðtogar þjóðarinnar því fyrir hvern þeir starfa. 

 

 

46 þúsund manns!!

Nú hafa yfir fjörtíu og sex þúsund manns undirritað áskorun til Alþingis um að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhald ESB-viðræðna á þjóð.is.

Þetta eru 19% kosningabærra manna á Íslandi! 

Þetta myndi jafngilda undirskriftum 800.000 Dana, eða 1.36 milljón Svía, eða 11.4 milljón Þjóðverja. 

Myndu ríkisstjórnir og þjóðþing þessara landa hunsa slíka lýðræðislega kröfu frá þegnum sínum, um að uppfylla gefin kosningaloforð? 

Hvað gerir Alþingi Íslendinga?

 

Óttast Alþingi lýðræði og þjóðarvilja?? 

 

 

 

Sigmundur Davíð lofaði þjóðaratkvæðagreiðslu á fundi með Barroso í júlí 2013

Forsætisráðherra Íslands, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, fór út á fund forseta framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins, José Manuel Barroso 16. júlí í fyrra. Þar kom fram að þjóðaratkvæðagreiðsla yrði haldin um áframhaldandi ESB-aðildarviðræður á kjörtímabilinu.

Íslenska ríkisstjórnin var þá þegar búin að koma meldingum um það til umheimsins að hún væri skeptísk út í Evrópusambandsaðild,  en utanríkisráðherra hafði flogið út til Brussel mánuði fyrr (13. júní 2013) til að hitta stækkunarstjóra ESB, Stefan Füle og tilkynna honum að hlé yrði gert á aðildarviðræðum ESB og Íslands og að þær yrðu ekki hafnar að nýju nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu.

Í ljósi umræðu síðustu daga vekur athygli að Sigmundur Davíð sagði ekki við Barroso að Ísland hyggðist slíta viðræðum við ESB eftir að málamyndaskýrslu um stöðu umsóknarinnar væri lokið.

Þetta er sagt í fréttinni af fundinum:

Gunnlaugsson said he had used the opportunity to ask Barroso about “developments in the EU” and founds his answers “very informative”. After a debate in Iceland's Parliament in the autumn, he said it would be possible to assess “how things progress” with regard to his country’s EU bid. But he said a decision on when to hold the referendum had not yet been made.

eða í lauslegri þýðingu:

Sigmundur Davíð sagði að hann hefði notað tækifærið til að spyrja Barroso um þróun mála í ESB og taldi svör hans mjög upplýsandi. Hann sagði að eftir umræður á Alþingi síðar um haustið [2013] væri mögulegt að meta hvernig framhaldið yrði í sambandi við ESB-umsókn Íslands. En hann sagði að ákvörðun um hvenær skyldi halda þjóðaratkvæðagreiðslu hefði enn ekki verið tekin.

Með öðrum orðum:

Sigmundur Davíð sagði á fundi í Brüssel í júlí 2013 að það skyldi haldin þjóðaratkvæðagreiðsla. 

 

Á sama fréttamannafundi sagði Barroso eftirfarandi:

Barroso said the Commission respected the decision of the government regarding the accession process. In May, the new government announced a halt to the country’s EU accession talks until Icelanders vote in a referendum within the next four years on whether they want membership negotiations to continue. 

Það væri nú skrýtið ef Barroso færi að úttala sig um það hvenær Íslendingar myndu halda boðaða þjóðaratkvæðagreiðslu, nema vegna þess að Sigmundur hafi einmitt verið búinn að segja honum það! Enda mótmælti forsætisráðherra ekki þessum orðum Barroso.

Sumir ráða meira

Skoðanakannanir sýna að andstaða við ESB er meiri á landsbyggðinni en á höfuðborgarsvæðinu. Ríkisstjórnarflokkarnir sækja báðir meiri stuðning til landsbyggðarinnar. 

Samkvæmt núgildandi stjórnarskrá og kosningalögum hafa skoðanir landsbyggðarfólks tvöfalt vægi á við skoðanir borgarbúa, inni á Alþingi.

Er það í lagi?

Þetta gæti skýrt andstöðu margra þingmanna við þjóðaratkvæðagreiðslu um framhald aðildarviðræðna. Í þjóðaratkvæðagreiðslu hafa öll atkvæði sama vægi. 

 

Stjórnarmaður og fyrrum formaður Heimssýnar. Landsbyggðarþingmaður sem komst fyrst á þing með atkvæðum höfuðborgarbúa, sem töldu sig vera að kjósa allt aðra þingmenn.

Ísland NÝTUR stöðu umsóknarríkis

Þrátt fyrir að Ísland hafi gert hlé á aðildarviðræðum, leyst upp samninganefnd og samningahópa, horfið frá þátttöku í IPA o.s.frv. nýtur Ísland enn formlegrar stöðu umsóknarríkis í aðildarferli (e. candidate status).

Þetta er tekið orðrétt upp úr þingsályktunartillögu utanríkisráðherra. Takið eftir orðalaginu: Ísland nýtur stöðu.

Þetta er alveg hárrétt orðað hjá utanríkisráðherranum (lögfræðingunum sem sömdu textann). Ísland NÝTUR ákveðinnar stöðu. Ef t.d. við viljum taka upp þráðinn aftur í aðildarviðræðum (segjum til dæmis að núverandi ríkisstjórn takist ekki að raungera trúverðuga peningastefnu grundvallaða á íslensku krónunni, og/eða að óvissa komi upp varðandi framtíð EES-samningsins) þá þarf ekki að leita samþykkis allra 28 aðildarríkja aftur.

En fylgja þessari stöðu sem við sannarlega njótum engar kvaðir?

NEI.

Þetta er bara svona svipað og að eiga ótímabundinn forkaupsrétt. Eða atvinnutilboð.

Við getum notið þessarar stöðu í tvö ár, þrjú ár, eða þess vegna í enn lengri tíma.

Þess vegna er óskiljanlegt að ríkisstjórnin vilji nú alveg endilega koma landinu úr þessari stöðu. Hvað veldur?? 

Pólitískur ómöguleiki

Fjármálaráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins telur það "pólitískan ómöguleika" að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um stórmál, ef niðurstaða slíkrar atkvæðagreiðslu myndi ganga í berhögg við stefnu sitjandi ríkisstjórnar. (Jafnvel þó stjórnarflokkar hafi lofað einmitt slíkri arkvæðagreiðslu fyrir kosningar.)

Þjóðaratkvæðagreiðslur skulu ekki haldnar nema tryggt sé að útkoma þeirra sé í samræmi við vilja og stefnu ráðandi stjórnvalda.

Með öðrum orðum:

Ef þjóðin og ríkisstjórnin eru ekki sammála, þá verður ríkisstjórnin að fá að ráða.

Það er pólitískur ómöguleiki ráðherrans að ríkisstjórn þurfi að beygja sig undir vald fólksins.  

Það má ekki taka valdið af stjórnvöldum.

Þjóðin fær bara "vald" til að kjósa á fjögurra ára fresti, en þá er líka allt í lagi að ljúga að kjósendum. Til að tryggja völd. 

Sakaði Bjarna um pólitísk umboðssvik

Yfir 10.000 undirskriftir á fyrsta degi!

Frábær árangur! Greinilegt að mjög mörgum finnst alltof mikill asi í stjórnvöldum og vilja alls ekki draga umsóknina endanlega tilbaka með formlegum hætti.

Ég vona að utanríkisráðherra, ríkisstjórnin og allir Alþingismenn hugsi sig vandlega um, áður en afdrífarík ákvörðun eru tekin sem við vitum ekki hvað þýðir en gæti bundið hendur þjóðarinnar um ókomna tíð.

Báðir stjórnarflokkar höfðu á orði fyrir og eftir kosningar að um þetta mál skyldi kosið í þjóðaratkvæðagreiðslu, hvort aðildarviðræðum skyldi haldið áfram. Með boðuðu skrefi nú, formlegri afturköllun umsóknarinnar, virðist það loforð í uppnámi, enda væri þá ekki í höndum íslenskra stjórnvalda lengur hvort og hvenær sé hægt að taka upp þráðinn að nýju.

Ég tel sjálfur að réttara væri, í ljósi stefnu núverandi ríkisstjórnar, að boða formlegt viðræðuhlé gagnvart sambandinu, en ég sé alls ekki hvað er unnið með formlegri afturköllun umsóknarinnar. Mér finnst það svolítið eins og að gefa frá sér forkaupsrétt að húsi, af því bara, til að gefa eitthvert 'statement'.

Ég tek fram að ég er ekki talsmaður allra þeirra sem kvitta undir eða túlka skoðanir þeirra. En við sem skrifum undir erum sammála um þessa skýru og einföldu áskorun og viljum koma þeim skilaboðum til stjórnvalda.

Ég vona að sem flestir leggi nafn sitt við áskorunina. Þetta er söfnun af einföldustu gerð, enda er ég ekki tölvusérfræðingur, heldur bara venjulegur maður og vil leggja mitt af mörkum í umræðu og ákvarðanatöku sem snertir framtíð þjóðarinnar um ókomin ár. Ég er ekki flokksbundinn og hvorki heitur stuðningsmaður né andstæðingur ESB-aðildar

Ég vona að þetta verði skýr og ákveðin skilaboð til stjórnvalda um að taka ekki ákvarðanir sem binda hendur þjóðarinnar um ókomna tíð, að óþörfu. 

Hér er slóðin:

http://www.petitions24.com/signatures/ekki_draga_umsoknina_tilbaka/ 

= = = = = = = = = =  = = = = = =

Ég vil benda á að í gærkvöld fór af stað ÖNNUR undirskriftasöfnun, með mjög svipaðri áskorun, sem hafði verið í undirbúningi nú um helgina. Ég vil eindregið hvetja ykkur öll til að fara á þá slóð og setja nafn ykkar LÍKA þar, ef þið eruð sammála þeirri áskorun.Slóðin er: http://thjod.is/

Sú söfnun er samkeyrð með þjóðskrá, þannig að kvittað er undir með því að slá inn kennitölu.

Aðstandendur þeirrar söfnunar hafa fleira fólk og fé til að kynna sína söfnun og fylgja henni á eftir og umgjörðin um söfnunina er enn traustari en ég get staðið fyrir. Þar er orðuð spurning sem lagt er til að greitt sé atkvæði um.

Söfnun mín er óháð öllum samtökum og ég er ekki "talsmaður" þeirra sem skrifað hafa undir. Ég sjálfur styð síðara framtakið á thjod.is, en ég mun áfram halda upphafssöfnuninni opinni, halda utan um undirskriftir og koma áskorun okkar til skila til stjórnvalda. 

Undirskriftum safnað gegn afturköllun

SDG: "Að sjálfsögðu kemur til þjóðaratkvæðagreiðslu"

Þetta sagði í frétt í maí 2013, skömmu eftir að núverandi ríkisstjórn kynnti stjórnarsáttmála sinn, undir fyrirsögninni Þjóðaratkvæðagreiðsla mun fara fram.

 

„Aðildarviðræðum verður ekki haldið áfram nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu,“ segir Sigmundur Davíð Gunnlaugsson um Evrópusambandsmálin á blaðamannafundi um stjórnarsáttmálann sem nú fer fram á Laugarvatni.

„Í millitíðinni verður gerð úttekt á stöðu viðræðnanna sem verður kynnt í þinginu sem mun svo taka ákvörðun um framhaldið.“

Spurður hvort þjóðaratkvæðagreiðsla um málið muni yfir höfuð fara fram segir Sigmundur svo vera.

„Að sjálfsögðu kemur til þjóðaratkvæðagreiðslu en við ákvörðun tímasetningar á henni verður að meta aðstæður,“ segir Sigmundur. „Það hefur mikil þróun átt sér stað á undanförnum árum og sambandið hefur gjörbreyst.“

 

 

Sigmundur og yfirfrakkarnir

Eins og fleiri var ég gáttaður á sjónvarpsviðtalinu í morgun við forsætisráðherra. Margir hafa greint það á ýmsa vegu og skipst á skoðunum. Býsna gott yfirlit t.d. hér hjá Ragnari Þór Péturssyni. Eins og Ragnar Þór bendir á var áberandi hvað Sigmundur gat flækt sig í útúrdúra, í stað þess að svara spurningum, sem vissulega voru sumar ákveðnar og jafnvel ögrandi.

Tökum eitt dæmi. Fyrstu tvær mínúturnar fara í hófstillar og rólegar umræður um það hvort til standi að fjölga Seðlabankastjórum í þrjá, Sigmundur svara þessu ekki beint, en segir að það sé verið að vinna að endurskoðun laga um Seðlabankann og vega og meta m.a. kosti og galla það hafa einn eða þrjá bankastjóra. Svo heldur viðtalið áfram, þar sem Gísli þjarmar aðeins að Sigmundi til að reyna að fá skýrt svar við upphafsspurningunni (ca. á 1:45)

GMB: Ok. Þannig að þú sem sagt, þú neitar því ekki að þessi frétt, að, hún birtist á Eyjunni, sem stundum, eða sem sumir sjá sem svona ákveðna málpípu Framsóknarflokksins

SDG: Er þér alvara? (hlátur)

GMB: Sumir sjá það þannig, að fyrst að það birtist þar frétt að það verði þrír bankastjórar, og þá einhverjir tveir sem að þið handveljið, sem yfirfrakka á Má Guðmundsson, að, ég heyri á þér að þú ert ekki að neita þeim fréttaflutningi?

Þetta má segja að sé ansi gildishlaðin fullyrðing sem felist í spurningunni hjá Gísla. Sigmundur er búinn að ræða almennt að það séu bæði kostir og gallar við að hafa einn eða þrjá bankastjóra og það þurfi að vega og meta. Hér hefði maður búist við að Sigmundur myndi svara þessu býsna ákveðið og neita þessu, að ef á annað borð verði ráðnir tveir Seðlabankastjórar til viðbótar þá verði þeir ekki pólitískt "handvaldir".

(Tja, nema það raunverulega standi til! En jafnvel þá hefði maður búist við að Sigmundur myndi segja að þeir yrðu ráðnir algjörlega á faglegum forsendum.)

Hverju svaraði Sigmundur þessari beinskeyttu spurningu?

SDG: Nei. Talandi um fréttaflutning, ...

Stöldrum aðeins við. Þýddi svarið sem sé 'Nei, ég neita þessu ekki' ?! 

Það er eins og Sigmundur vilji forðast þetta, og fer að rausa eitthvað um Eyjuna og fréttaflutning og orðalag  í spurningu Gísla (Sumir segja) sem í sjálfu sér engu máli skipti. Svona hélt svarið áfram: 

SDG: Nei. Talandi um fréttaflutning, ...þá eru fréttir, jafnvel hér, farnar að byrja á á 'Sumir segja'. Þetta var alveg bannað í gamla daga, að byrja fréttir á 'sumir segja'. Og nú segir þú mér að einhver vefmiðill sé …

Og allt í einu eru spyrillinn og forsætisráðherrann að rökræða það hvort Framsóknarmaður stýri Eyjunni og hvort og hvernig fjölmiðlar lýsi skoðunum, hvað Gísla finnist um Fréttablaðið o.fl. Og aldrei fær Gísli svar við spurningunni.

Eftir sitja áhorfendur með þá tilfinningu að búið sé að ákveða að ráða tvo Seðlabankastjóra, þeir verði pólitískt "handvaldir", líkt og var fyrir ekkert svo mörgum árum, þegar menn eins og Geir Hallgrímsson, Tómas Árnason, Steingrímur Hermannsson, Finnur Ingólfsson, að ótöldum Davíð Oddssyni, voru Seðlabankastjórar. 

Sjáum til hvort það gerist. 

 

Hverjir verða næstu Seðlabankastjórar? 

Vextir - fræðsla fyrir Framsókn 2

Vextir (áður fyrr renta) er það gjald sem greitt er fyrir lán á fjármagni, m.ö.o. leiga sem greidd er fyrir fjármagn

(héðan)

Orðið vextir er fleirtala af vöxtur, það að eitthvað vex, stækkar.

Verðbætur eru ein tegund vaxta.  Þegar verðbólga er 4.2% eins og núna, og verðtryggt lán t.d. frá ÍLS ber  4.2% vexti ofan á verðbætur, þá eru heildarvextir 8.4%. Þetta er sú tala sem þarf að hafa í huga ef bera á saman við óverðtryggð lán, sem bera bara nafnvexti, enga "verðbóta"-vexti.

Þessi tala, 8.4% vextir, er mjög há. Auðvitað þarf að taka tillit til verðbólgu, en raunvextirnir, vextirnir að frádreginni verðbólgu (þ.e. uppgefnu "nafn"-vextirnir á verðtryggða láninu) uppá 4.2% eru líka mjög háir, tvö- til þrefalt hærri en raunvextir í löndum í kringum okkur um þessar mundir.

Minn viðskiptabanki býður í dag óverðtryggð lán með breytilegum vöxtum uppá 6.75% eða 7.40% þeir eru fastir til næstu þriggja ára.

Eins og staðan er akkúrat í dag eru því óverðtryggðu lánin umtalsvert ódýrari, eða sem nemur annað hvort 1%, eða 1.65%. Á 20 milljón króna láni jafngildir sá mismunur 200.000 kr. eða 330.000 kr., á einu ári.

Nefnd forsætisráðherra um "afnám" verðtryggingar ræðir í skýrslu sinni að breyta mætti vaxtabótum, til að búa til frekari "hvata" fyrir fólk til að taka óvertryggð lán, á þá leið að greiða bara vaxtabætur fyrir þá vexti sem kallast nafnvextir, en ekki á þá vexti sem kallast verðbætur.

Sá sem tekur óvertryggt lán og greiðir 6.75% vexti myndi þannig eiga rétt á hærri vaxtabótum en sá sem tekur verðtryggt lán með 8.4% heildarvöxtum. 

Mikið rosalega er það eitthvað Framsóknarleg hugmynd. 

Svona rit þyrfti að vera til á íslensku, fyrir Framsóknarmenn sem og aðra.