Nei - alvöru fjölmiðill

Vefritið Nei er ferskur andblær í íslenska fjölmiðlaflóru. Það fór af stað um miðjan október og hefur haldið góðum dampi, hefur að skipa vel ritfæru fólki sem leggur sig fram. Þetta er ekkert hálfkák. Blaðið fer ekkert í grafgötur með pólitískar skoðanir ritstjórnar en gerir það heiðarlega og er ekki fast í neinum flokkadráttum.

Vefritið er á slóðinni this.is/nei

Ég mæli til dæmis með viðtali við Forsætisráðherra frá því í gær, miðvikudaginn 11.2., "Dauði rökræðunnar". Viðtalið er ítarlegt, skemmtilegt og fróðlegt. Og svona spyrja alvöru blaðamenn:

Þannig að við munum fá að vita allt sem stendur í þessari aðgerðaráætlun Alþjóða gjaldeyrissjóðsins? 

SJS: „Já, ég held að ég geti lofa því að við munum gera allt …“ 

Heldurðu að þú getir lofað því eða lofarðu því? 

 

Fyrir skemmstu birtist á síðunni mjög skemmtileg og flott greining á forsíðum Morgunblaðsins í kringum bankahrunið. Gæða blaðamennska hjá Nei!

Björguðu Kastljósinu

Það lyftist á manni brúnin við að hlusta á Gylfa og Jón í Kastljósinu, eitthvað bitastætt, eftir rýra pólitíska málsvörn Sveins Andra Sveinssonar. Sveinn Andri er náttúrulega vanur þessu hlutverki, að verja mjöög óvinsæla skjólstæðinga, jafnvel vita vonlaus 'case'! Oftar en ekki fær hann svo að láta ljós sitt skína sem helsti lögfræðilegi álitsgjafi Kastljóssins, eða eins og nú, sem málpípa flokksins síns.

Ég velti fyrir mér, af hverju fannst Kastljósinu ástæða til að vera með svona dæmigert 'með og á-móti' "setup" um þetta nánast dapurlega mál? Ástæðan fyrir því að ekki skyldu fleiri mæta fyrir utan Seðlabankann í morgun er ekki sú að langflestu fólki finnist ekki tímabært að senda Davíð í frí, heldur sú að fólk vill helst ekki þurfa að hugsa um hann.

Ég ætla að lesa skýrslu Gylfa og Jóns spjaldanna á milli. Hvet Davíð Oddsson til að gera það líka.

Vítahringur í peningamálum

Er hægt að ýta á 'IGNORE' ?

Það væri nú líkt þjóðinni að láta þetta mál fá alla athygli og umræðu næstu vikuna eða vikurnar. Þetta verður svona hálf-vandræðaleg og alltof langdregin lokaorrusta, eins og í 'Lord of the Rings II' eða 'Highlander' myndunum með Christopher Lambert. Þar var söguhetjan líka ódauðleg.

Í fyllstu alvöru, það má ekki láta umræðuna næstu daga snúast bara um þetta, fjölmörg erfið verkefni krefjast athygli og orku. Peningamálastefnunni er hvort eð er stýrt af IMF, svo hvort Kölski fái að sitja áfram í sínu fallna hásæti einhverjum mánuðum lengur eða skemur skiptir ekki öllu máli. 

Lýsir miklum vonbrigðum

Bankaráðsmaður tjáir sig

Stjórnmálafræðiprófessor sem á sæti í bankaráði Seðlabanka Íslands skrifar greinarkorn í Morgunblaðið í dag, laugardag. Hann telur brottvikningu Seðlabankastjóra stjórnast af "hefndarþorsta". Hann minnist raunar ekki á að ríkisstjórnin vill skipta um alla þrjá bankastjóra bankans, málsvörn hans snýr að fyrrverandi Forsætisráðherra, sem settist í stól Seðlabankastjóra. Hann telur að með því að víkja forsætisráðherranum og flokksleiðtoganum fyrrverandi úr stóli bankastjóra, sé vegið að sjálfstæði Seðlabanka Íslands.

Bankaráðsmaðurinn er væntanlega ekki sammála því mati fjölmargra hérlendis og erlendis að stofnunin er rúin trausti og að peningamálastefna bankans beið skipbrot.

Hann bendir raunar á að Davíð Oddsson hafi varað oft við örum vexti bankakerfisins, en klykkir út með þessu dásamlegu gullkorni:

Davíð fékk hins vegar lítt að gert, vegna þess að með lagabreytingu 1998 var Fjármálaeftirlitið fært undan Seðlabankanum. Heimildir og skyldur til að fylgjast með viðskiptabönkunum hurfu nær allar. Eftir urðu smáverkefni eins og lausafjárskýrslur og gengisjafnaðarreglur.

Ja hérna hér! Prófessorinn er búinn að sitja í bankaráðinu árum saman og hlýtur að vita hvert hlutverk bankans er. Smáverkefni...?!  (Raunar rekur mig minni til að þegar ráðherrann tilkynnti þjóð um nýja starfið hafði hann uppi orð um það að þetta væri nú rólegheitavinna, og að honum gæfist meiri tómstundir en áður. Kannski taldi Davíð þá að þetta væru mestmegnis smáverkefni.)

Hvað gerir eiginlega bankaráð Seðlabankans? Þarf sjö manna ráð til að hafa yfirumsjón með "smáverkefnunum"?  Hefur stjórnmálaprófessorinn og bankaráðsmaðurinn kannski ekkert vit á því sem Seðlabankinn á að sinna? Hann horfir alveg fram hjá t.d. ofur-stýrivaxtastefnunni sem sló ekkert á verðbólgu og hélt uppi alltof háu gengi krónunnar og ýtti einstaklingum og fyrirtækjum í lán í erlendri mynt, sem voru mun ódýrari en íslensk. Baneitraður kokkteill eins og komið hefur í ljós. Svo ekki sé talað um jöklabréfaósköpin, sem ekki sér fyrir endann á hvaða áhrif munu hafa.

Situr þessi maður virkilega enn í bankaráði Seðlabanka Íslands?

Ingimundur baðst lausnar

Ræðukeppni í Kastljósi, forðast að minnast á staðreyndir

Ósköp fannst mér dapurlegt að fylgjast með þingmönnunum tveimur í Kastljósinu ræða hugmyndir Indriða H. Þorlákssonar um skattahækkanir. Það vakti sérstakan kjánahroll að hlusta á barnalegan málflutning Sigurðar Kára Kristjánssonar sem talaði eins og í Morfís keppni - ertu með eða á móti sköttum?

Hann sagði að það kæmi "engan veginn til greina" að hækka skatta og að hugmyndir Indriða væru "í besta falli fjarstæðukenndar". En bíðum nú við, var ekki síðasta ríkisstjórn að gera einmitt þetta, þó í minna mæli, að hækka skatta á umtalsverðan hluta fólks - þeirra sem hærri tekjur hafa - nú um síðustu áramót?! En þá var Sigurður Kári náttúrulega ekki í stjórnarandstöðu og gat ekki blaðrað út loftið.

Hvernig vill þingmaðurinn ná niður halla á ríkisrekstri? Jú, með því að "skera verulega niður", "lækka laun að minnsta kost sumra hópa í ríkiskerfinu", "leggja niður og fækka stofnunum". Sjálfstæðismenn hafa setið í ríkisstjórn í 17 ár. Hafa þeir á þeim tíma verið að reka fjöldann allan af óþörfum stofnunum? Þingmaðurinn viðurkenndi að það þyrfti að láta enda ná saman. Ef hann skyldi ekki muna það, því ekki var minnst á það í þættinum, þá er fyrirséður halli ríkisins á þessu ári 153 milljarðar. Ég birti rekstraryfirlit fjárlaganna í færslu fyrir tveimur vikum. Sigurður Kári og aðrir þeir sem telja alls ekki koma til greina að hækka skatta geta dundað sér við að finna út hvar megi skera niður útgjöld ríkisins um 153 milljarða. (Þeir sem t.d. vilja leggja niður sendiráð geta séð að heildarútgjöld Utanríkisráðuneytis eru um 12 milljarðar, eða  tæp 8% af hallanum.)

Ég ætla ekkert að hæla frammistöðu Árna Páls Árnasonar, sem ræddi um að "færa til byrðar", en kom sér fimlega undan því að ræða það sem Indriði var að segja, að hér væri ekki hægt að komast undan því að hækka skatta, útaf því hvernig komið er fyrir íslenska ríkinu, þökk sé meðal annars þeim sem því hafa stýrt.