Lobbýismi á Íslandi - talsmenn erlendra stórfyrirtækja

"Lobbýismi" er það þegar hagsmunaaðilar reyna að koma sínum sjónarmiðum og hagsmunum á framfæri við stjórnvöld. Fyrirbærið er sérstaklega þekkt frá Bandaríkjunum, þar sem heil atvinnugrein þrífst á þessari iðju. Í sjálfu sér ekki óeðlilegt ef þess er gætt að hagsmunagæsla sé fyrir opnum tjöldum.

Í Íslandi er 'lobbýismi' ekki eins þróaður og vestanhafs en þekkist auðvitað. Hugtakið kemur oft í hugann þegar ég les greinar eftir framkvæmdastjóra Samtakanna Frumtök - Samtök framleiðenda frumlyfja. Samtökin eru með skrifstofu í Borgartúni, 7 manna stjórn skipuð Íslendingum og að því er virðist a.m.k. einn starfsmann.

Hið skondna er að það eru engir framleiðendur frumlyfja á Íslandi. Eitt íslenskt fyrirtæki á aðild að samtökunum, Íslensk Erfðagreining. Það fyrirtæki gerir margt spennandi, en mörg ár eru í það að ÍE framleiði lyf. Hin aðildarfyrirtækin eru stór erlend lyfjafyrirtæki, svosem GlaxoSmithkline, Pfizer, Novartis, o.fl. Félagið fer svo sem ekkert í grafgötur með það að einn tilgangur þess er "að gæta hagsmuna framleiðenda frumlyfja á Íslandi". Þeir hagsmunir eru náttúrulega að selja sem mest af sinni vöru á sem bestu verði!

Allt gott um þessi fyrirtæki að segja í sjálfu sér, samt pínu skondið að þau reki skrifstofu hér á landi til að gæta sinna hagsmuna, undir þessu íslenska nafni, eins og um sé að ræða hefðbundið íslenskt félag.

Væri svona svipað og ef bílaframleiðendur, Toyota, Volkswagen, Ford, o.fl. myndi reka hér lobbýismaskrifstofu sem "íslenskt" félag, Félag bifreiðaframleiðenda, og leyfa kannski Arctic Trucks að vera með!

'La Familia'

Rakst á pistil á pólitíska vefritinu amx.is, sem af einskærri hógværð titlar sig sem "fremsta fréttaskýringavef landsins". Pistillinn er bitur ásökun á Benedikt Jóhannesson fyrir að hafa spillt fyrir flokki sínum og náfrænda, Bjarna Benediktssyni, með Morgunsblaðsgrein sinni skömmu fyrir kosningar um bráða nauðsyn þess fyrir Ísland að ganga í ESB, og þátttöku í herferðinni sammala.is.

I pistlinum segir:

Margir sjálfstæðismenn eru reiðir og sárir út í félaga sína sem tóku þátt í auglýsingaherferð sammala.is, þar sem aðild að Evrópusambandinu var boðuð. Telja þeir að með þessu hafi verið unnið gegn hagsmunum Sjálfstæðisflokknum [sic] í aðdraganda kosninga.

Smáfuglarnir hvísla um að í þessu efni hafi hið fornkveðja sannast að frændur séu frændum verstir. Benedikt Jóhannesson, frændi Bjarna Benediktssonar formanns Sjálfstæðisflokksins, fór fremstur í flokki þeirra sem boðuðu aðild að Evrópusambandinu. Hann ritaði langa grein í Morgunblaðið nokkrum dögum fyrir kosningar og þar var því haldið fram að annað hrun blasi við landinu ef ekki verði gengið til viðræðna við Evrópusambandið um aðild. Síðan sat hann fyrir í auglýsingum sammala.is þar sem aðild var boðuð. Þeir smáfuglar sem stutt hafa Sjálfstæðisflokkinn, telja að með þessu hafi Benedikt komið í bakið á frænda sínum á viðkvæmum tíma. Hið sama á við um Þorstein Pálsson, fyrrverandi formann flokksins, sem einnig tók þátt í auglýsingaherferð sammala.is.

Margir sjálfstæðismenn hugsa þeim Benedikt og Þorsteini þegjandi þörfina og þá ekki síst þeir sjálfstæðismenn sem hafa verið hallir undir aðild að Evrópusambandinu. Tala þeir um pólitísk skemmdarverk Benedikts og Þorsteins.

Hvað eru þessir smá-ránfuglar að hvísla? Benedikt var kominn á þá skoðun að það væri beinlínis stórhættulegt fyrir þjóðina að leita ekki til Evrópusambandsins um aðstoð og inngöngu. Flokkurinn hafði fjarlægst ESB á landsfundi og kokkað upp ótrúverðuga og að margra mati algjörlega óraunhæfa kosningabrelluhugmynd um einhliða upptöku Evru.

Átti hann að þegja þunnu hljóði, til að skaða ekki flokkinn?!

Ég tek ofan af fyrir Benedikt, fyrir að koma fram - einmitt í aðdraganda kosninga þegar orð hafa áhrif og menn hlusta - og segja sína skoðun umbúðalaust. Greinilegt er að þar fer maður sem hugsar sjálfstætt og tekur þjóðarhagsmuni framar flokkshagsmunum.

Ég trúi og treysti því - þar til annað sannast - að flokksformaðurinn nýji virði rétt frænda síns til sjálfstæðra skoðana, og að félagar í þessum gamla flokki láti af þeim ljóta sið að hugsa mönnum þegjandi þörfina sem ganga ekki í takt og svíkja "fjölskylduna". Formaðurinn er ekki Guðföðurinn og fjölskyldan er ekki framar öllu öðru - ekki lengur, vonandi.

 

Flensa og fagmennska

Hlustaði á viðtal við sóttvarnarlækni Harald Briem í útvarpinu í dag. Ákaflega vandaður maður og traustur, talaði skýrt og rólega, en þó án þess að gera lítið úr þessu grafalvarlega máli.

þegar svona fréttir berast viljum við heyra í fagmönnum, sem þekkja vel til, hafa reynslu og sambönd við kollega í útlöndum. Með fullri virðingu fyrir stjórnmálamönnum þá hygg að heilbrigðisráðherra, núverandi eða fyrrverandi, hafi ekki jafn mikið vit á svínaflensu og nauðsynlegum viðbrögðum við henni og sóttvarnarlæknir.

Efnahagslíf okkar Íslendinga er enn helsjúkt, bankakerfið í gjörgæslu, rúmliggjandi enn að heita má. Þess vegna er það mín skoðun að við eigum að halda í fagmann í embætti viðskiptaráðherra, og skipta ekki út Gylfa Magnússyni fyrir óreyndan þingmann, sem þarf að byrja á að setja sig inn í starfið, sem fær hugsanlega ráðherraembætti í laun fyrir góðan árangur í sínu kjördæmi og hollustu við flokksforystu, eins og gert var þegar ríkisstjórn var mynduð 2007.

 

Prófið að máta nýkjörna 63 þingmenn við hlið Gylfa. Er einhver sem þið haldið að geti strax hlaupið í skarðið, og sem landsmenn allir geti treyst fyrir þessu vandmeðfarna starfi í dag?

 

Höldum Gylfa áfram sem ráðherra!

 

Hvet þá sem eru sammála að skrá sig í stuðningshóp á Facebook: Við viljum GYLFA MAGNÚSSON áfram ráðherra eftir kosningar

 

WHO hækkar viðbúnaðarstig

Lítil saga úr kosningum - mikið lagt á sig til að kjósa

Kosningadagur er ávallt stór dagur. Hver kjósandi hefur jafn mikið að segja , Bjarni, Jóhanna, Steingrímur og öll þau hin eru bara eitt atkvæði hvert, venjulegir kjósendur rétt eins og við hin.

Á námsárunum erlendis reyndum við námsmennirnir oft að koma atkvæðum okkartil skila og fá að vera með, en það gat verið örðugt uppi í miðju New York ríki ("Upstate" New york, eins og sagt er), langt frá næsta ræðismanni. Sumir skipulögðu heimsóknir til vinafólks í stórborgunum vikurnar fyrir kosningar, og slógu þannig tvær flugur í einu höggi.

Fyrir kosningarnar '99 vorum við nokkrir félagarnir í Íþöku sem endilega vildum vera með og kjósa. Ég var að ljúka námi og á heimleið aðeins fáeinum mánuðum síðar og skiljanlega farinn að hafa meiri áhuga á þjóðmálunum heima. Netmiðlar voru komnir til sögunnar, en langt í frá eins öflugir og nú, t.d. var ekki hægt að fylgjast með sjónvarpskappræðum á netinu. Námsbærinn Íþaka hafði þó þann kost umfram marga aðra staði, aðallega vegna Fiske safnsins fræga, að þangað kom Morgunblaðið aðeins nokkurra daga gamalt, það þótti mikill lúxus þegar ég fyrst kom á staðinn 1994! Alþingi var þó komið með fína heimasíðu og man ég eftir að hafa setið nokkur kvöld og lesið þingræður til að kynna mér betur störf og skoðanir þingmanna og flokka.

En þarna um vorið '99 hafði einn okkar haft samband við ræðismann Íslands í Pennsylvaníu til að forvitnast um utankjörstaðaatkvæðagreiðslu. Við vorum á báðum áttum, því um fjögurra tíma akstur var að ræðismannaskrifstofunni. Ræðismaðurinn tók hins vegar svo vel í erindi okkar að hann bauðst til að koma og mæta okkur á miðri leið. Og það varð úr að við hittum ræðismanninn á Holiday Inn hóteli á tilteknu 'Exit' á hraðbrautinni suður frá Binghampton til Pennsylvaníu, sem var ekki nema rúma tvo tíma frá okkur! Þarna var settur upp bráðabirgðakjörstaður og eftir kosninguna drukkið kaffi með ræðismanninum. Hann hafði brennandi áhuga á Íslandi og naut þess að spjalla við okkur og ræða hugmyndir sínar um að flest orð á ensku væru upprunnin úr íslensku (sem málvísindaneminn og forníslenskukennarinn í hópnum hlustaði á af kurteisi!), innflutning á íslensku vatni og margt fleira.

Tímanum var alls ekki illa varið á leiðinni, á suðurleiðinni var mikið skeggrætt um pólitík og þá flokka sem voru í boði, kosti þeirra og galla og reyndu ýmsir farþegar að sannfæra þá sem enn voru í einhverjum vafa. Heimleiðin var rólegri, en enginn okkar sá eftir þessum fjögurra tíma bíltúr um fögur skógarhéröð á Toyotunni minni gömlu sem rúllað hafði 130 þúsund mílur þegar þarna var komið.

   -----  ooo  -----

Nýtum þennan dýrmæta lýðræðislega rétt okkar. Hvert atkvæði skiptir máli.  Um það má lesa t.d. í þessari færslu frá Marinó: Reynslan frá 2007: Hvert atkvæði skiptir máli. 

 

Mynd af hluta af háskólasvæði Cornell háskóla, í Íþöku í New york ríki.

Bjarni Ben kaus fyrstur

Áfram kvótaleiguliða!

Er það það sem mennirnir vilja? Óbreytt kerfi? Að menn og fyrirtæki geti "átt" kvóta - óveiddan fisk í sjónum - án þess að nýta sjálfir og leigt öðrum árum og áratugum saman?

Meira hér: Er kvótaleiga eðileg?

Hótanir ráðherra ekki við hæfi

Kosningar og peningar...

 

... eru víðar áhyggjuefni en hér. í Líbanon verður kosið í júní. Nýjar reglur hafa verið settar um hámarkskostnað frambjóðenda, en það hámark nær bara til síðustu tveggja mánaðana fyrir kosningar. Svo menn reyna eins og þeir geta að afla fjár og auglýsa og eyða núna, áður en hámarksreglan tekur gildi. Hljómar óneitanlega eins og kapphlaup sumra flokka og þingmanna til að afla fjár á síðust dögum  ársins 2007, áður en ný lög um fjárframlög til stjórnmálaflokka tóku gildi.

Í Líbanon kljást þeir raunar við önnur vandamál líka, svo sem að kjósendur hreinlega selji atkvæðin sín til hæstbjóðanda! Já, lýðræði er ekki sjálfgefið, förum vel með það.

Meira á vef New York Times.

Er kvótaleiga eðlileg?

Í fréttinni stendur: 

Fyrirtækið á ekki kvóta og þarf að leigja allar aflaheimildir fyrir útgerð og vinnslu, umfram byggðakvótann. Haraldur segir að byggðakvótinn geri það mögulegt að leigja dýran kvóta fyrir vinnsluna.

Í núverandi kvótakerfi geta einstaklingar og lögaðilar átt nýtingarrétt á auðlindum hafsins án þess að nýta sjálfir réttinn, samt fá þeir endurúthlutað kvóta ár eftir ár og geta leigt hann frá sér dýru verði, jafnvel áratugum saman, eins og fram kemur í þessari frétt svart á hvítu.

Þessu kerfi vill fyrrverandi stærsti flokkur landsins viðhalda. Hvað finnst ykkur?

 

Allar forsendur bresta

Hvað þýðir þetta fyrir okkur?

Vonandi rýna blaðamenn sjálfir í þá skýrslu sem Sunday Times vitnar í og reyna að skýra hvað þetta þýði fyrir íslenska ríkið. Þarna er sagt að

sparifjáreigendur geti átt von á að minnsta kosti 70% af innistæðum sínum

Er verið að tala um alla sparifjáreigendur, eða bara stofnanir, fyrirtæki og félög, sem standa utan við skuldbindingu tryggingasjóðsins og íslenska ríkisins?

Þýðir þetta að það sé áætlað að 30% standi eftir ógreitt þegar allar eignir Landsbankans hafa verið gerðar upp? Hvað mikið vantar þá uppá til að allir einstaklingar fái upp í 21.000 EUR skuldbindinguna sem íslenska ríkið þarf að standa skil á? Var ekki heildarupphæð ICESAVE innistæðnanna í Bretlandi eitthvað á bilinu 600-700 milljarðar? Í fréttum fyrir fáeinum vikum gerði Skilanefndin ráð fyrir að ríflega 70 milljarðar myndu falla í íslenska ríkið, eða um 10% af heildarupphæðinni. Breyta þessar nýju fréttir því mati eitthvað? Um það er ómögulegt að dæma, út frá frétt mbl eða fréttinni í Sunday Times.

Óvænt fé í íslenskum banka

Góð hugmynd í boði xB - 20% afsláttur til allra

Framsóknarflokkurinn veit að það skiptir þjóðina miklu næstu misserin að halda andlegri heilsu og viðhalda orku og jákvæðu hugarfari. Flokkurinn lofar því fyrir þessar kosningar að allir landsmenn fái 20% AFSLÁTT af öllum sólarlandaferðum* næstu árin.

Þetta loforð mun ekki kosta skattgreiðendur neitt, því kostnaðurinn lendir allur á ferðaskrifstofum landsins. Þær munu hvort eð er þurfa að horfa uppá mikinn samdrátt í sölu og verulega rýrnun tekna, og því mjög líklegt að þær samþykki þessa snjöllu hugmynd. Með því að gefa öllum 20% afslátt munu fleiri en ella kaupa sér sólarlandaferðir og því er hugsanlegt að þetta muni, þegar upp er staðið, ekki kosta ferðaskrifstofurnar neitt.

 

x-B  Flokkur sem lofar ekki upp í ermina á sér -

heldur upp í ermina á öðrum.

 

 

 

*Þessi færsla er ádeila á eitt helsta "kosningaloforð" Framsóknarflokksins og sett fram í háðskum stíl. Flokkurinn lofar ekki í alvörunni 20% afslætti á sólarlandaferðum, en hins vegar lofar hann 20% afslætti á öllum húsnæðisskuldum Íslendinga og raunar öllum bankaskuldum íslenskra fyrirtækja. Þessi afskrift muni ekki kosta skattgreiðendur neitt, því afföllin lendi alfarið á erlendum kröfuhöfum.

Það er alls ekki búið að ganga frá 50% afskriftum af heildarlánasafni gömlu bankanna, enda geta auðvitað ekki skilanefndir gömlu bankanna ákveðið það upp á sitt eindæmi, það hafa Framsóknarmenn viðurkennt. En Framsóknarflokkurinn telur líklegt að kröfuhafar fallist á þetta, því þeir þurfi hvort eð er að sætta sig við afskriftir af kröfum sínum, sbr. skýringar þeirra:

Eru einhverjar líkur á að erlendir kröfuhafar samþykki þessa niðurfærslu?
Fjármagnseigendur, þar með taldir kröfuhafa íslensku bankanna, hafa þurft að sætta sig við það á síðustu misserum að eignir þeirra hafa rýrnað mjög í verði og svo er komið að sumar eignir hafa hreinlega ekkert verð þar sem það eru engir kaupendur. Kröfuhafar verða því að sætta sig við einhverjar afskriftir af sínum kröfum.

Nöfn hústökumanna

Það er gott að þetta brýna mál komist aftur á dagskrá. Töluvert var rætt fyrir tæpu ári um auð hús í miðborginni, en í skýrslu slökkviliðsstjóra frá mars 2008 kom fram að 57 hús stóðu auð að öllu leyti eða að hluta. Í apríl í fyrra var lögð fram samantekt á fundi skipulagsráðs borgarinnar þar sem kom fram að  37 hús voru auð í miðborginni. Þar stóð að fyrirhugað væri að rífa 18 þessara húsa og að gera ætti upp tíu. Níu hús voru sögð standa auð vegna eigendabreytinga. 17 húsanna sem tilgreind voru í samantektinni voru í eigu þriggja félaga: Samson Properties (5 hús), ÁF-húsa ehf. (5 hús) og Festa ehf. (7 hús).

Fleiri fyrirtæki mætti nefna, svo sem Stafna á milli ehf. sem töluvert var í fréttum 2006-07. Áhugasamir geta gúglað.

Eru þetta ekki hústökumennirnir sem þarf að varast?

Hvernig eru ástand og horfur húsanna 57 nú?

Götuvirki hústökufólksins